İlk merhaba, ilk yazı, çok heyecan.
Şubat ayında en iyi yaptığım işi yapmaya, bir hayal kurmaya başladım. İflah olmaz bir hayalperest olduğumdan pek zor olmadı fakat hayal dediğin de öyle tek başına kurulunca tadı çıkmıyor, doğum günleri, düğünler, bekarlığa veda partileri gibi toplu bir eylem gerektiriyor, bir şamata, birbirini gaza getirme, bir havalar, bir haller lazım geliyor. Bunlar olmadan tadı olmuyor. Tüm bu coşkunun sonunda ise kilit cümle; ‘’Neden olmasın?’’ oluyor. Peki ismi neden mi Sanat Şeysi oluyor? Tam olarak tanımlayamadığımız her duygu ve durumu ‘’şey’’ diyerek tarif etmeye çalışırız. Tek bir tanımı olmayan, hiçbir kalıba uymayan, özgün, kendince bir şey. Her çağa en kolay adapte olabilen mizah, kendi kültür-sanat endüstrisini de kendinden çoğaltarak oluşturuyor. Kendini tekrar tanımlıyor. Bu tanıma göre bizce;
Sanat: Duyguları fiştekleyip, düşüncelere dadanan ruhsal meziyet.
Şey: Alternatif bir durum tribi.
Sanat Şeysi: Keyif veren sanatsal oluşum.
Kısacası; ironisi şeysinde saklı platform!
NOT: ‘’Şey’’ sözcüğü her zaman ayrı yazılır.
Çisil Oral / Lisan-ı münasip
